نمایشنامه‌ها می‌توانند در ژانرهای مختلفی دسته‌بندی شوند، هر یک از این ژانرها ویژگی‌ها و موضوعات خاص خود را دارند. در ادامه به معرفی برخی از مهم‌ترین ژانرهای نمایشنامه می‌پردازیم:

  1. درام

 تعریف: درام به داستان‌های جدی و عاطفی اشاره دارد که معمولاً به بررسی موضوعات انسانی، اجتماعی و اخلاقی می‌پردازد.

ویژگی‌ها: شخصیت‌های عمیق، تنش‌های احساسی و پایان‌های معمولاً تلخ یا باز.

  2. کمدی

تعریف: کمدی به آثار طنزآمیز و سرگرم‌کننده اشاره دارد که هدف آن خنداندن مخاطب است.

ویژگی‌ها: دیالوگ‌های خنده‌دار، موقعیت‌های مضحک و شخصیت‌های غیرمعمول.

 3. تراژدی

تعریف: تراژدی داستان‌هایی با موضوعات غم‌انگیز است که معمولاً به سرنوشت شخصیت‌های اصلی ختم می‌شود.

ویژگی‌ها: تنش‌های عاطفی شدید، قهرمانان با نقص‌های شخصیتی و پایان‌های غم‌انگیز.

 4. موزیکال

تعریف: نمایشنامه‌هایی که شامل موسیقی، آواز و رقص هستند و داستان را از طریق این عناصر روایت می‌کنند.

ویژگی‌ها: ترکیب دیالوگ، موسیقی و رقص، معمولاً با موضوعاتی شاد یا الهام‌بخش.

 5. فانتزی

تعریف: آثار فانتزی شامل عناصر غیرواقعی و تخیلی هستند که معمولاً در دنیایی خیالی اتفاق می‌افتند.

ویژگی‌ها: موجودات خیالی، جادو و ماجراجویی‌های غیرمعمول.

 6. سورئالیسم

تعریف: نمایشنامه‌هایی که به واقعیت‌های غیرمنطقی و خواب‌گونه می‌پردازند.

ویژگی‌ها: تصاویری بی‌معنی، دیالوگ‌های غیرمنطقی و ترکیب عناصر واقعی و غیرواقعی.

 7. اجتماعی

تعریف: این ژانر به بررسی مسائل اجتماعی، سیاسی و فرهنگی می‌پردازد.

ویژگی‌ها: نقد اجتماعی، شخصیت‌های واقعی و موضوعات معاصر.

 8. تاریخی

تعریف: نمایشنامه‌هایی که بر اساس وقایع تاریخی واقعی نوشته شده‌اند.

ویژگی‌ها: شخصیت‌های تاریخی، رویدادهای مهم تاریخ و بازسازی زمان و مکان خاص.

 9. وحشت

تعریف: آثار وحشتناک که به ایجاد احساس ترس و تنش در مخاطب می‌پردازند.

ویژگی‌ها: عناصر ترسناک، شخصیت‌های مرموز و موقعیت‌های خطرناک.

این ژانرها می‌توانند به تنهایی یا ترکیبی از چندین ژانر در یک نمایشنامه وجود داشته باشند و هر یک از آن‌ها به نوعی تجربه‌ای خاص برای تماشاگران ایجاد می‌کند.

نویسندگان نمایشنامه به همراه آثار مهم آنها و ژانر

در زیر به معرفی برخی از نویسندگان مشهور نمایشنامه و آثار مهم آن‌ها به همراه ژانرهای مربوطه می‌پردازیم:

1- ویلیام شکسپیر (William Shakespeare)

آثار مهم:

“هملت” (Hamlet) – تراژدی

“مکبث” (Macbeth) – تراژدی

“کمدی اشتباهات” (The Comedy of Errors) – کمدی

“رومئو و ژولیت” (Romeo and Juliet) – تراژدی

2- آرتور میلار (Arthur Miller)

آثار مهم:

“مرگ فروشنده” (Death of a Salesman) – درام

“دولت‌مردان” (The Crucible) – درام

“یک روزنه در تاریکی” (All My Sons) – درام

3- تنسی ویلیامز (Tennessee Williams)

آثار مهم:

“گربه روی شیروانی داغ” (Cat on a Hot Tin Roof) – درام

“بهشت گمشده” (A Streetcar Named Desire) – درام

“کمدی انسانی” (The Glass Menagerie) – درام

4- ساموئل بکت (Samuel Beckett)

آثار مهم:

“انتظار گودو” (Waiting for Godot) – سورئالیسم

“نه” (Play) – سورئالیسم

“مالوی” (Molloy) – سورئالیسم

5- هنریک ایبسن (Henrik Ibsen)

آثار مهم:

“عروسک‌خانه” (A Doll’s House) – درام اجتماعی

“شبح‌ها” (Ghosts) – درام اجتماعی

“پدر” (The Father) – درام

6- لورین هانزبری (Lorraine Hansberry)

آثار مهم:

“چشم‌اندازها” (A Raisin in the Sun) – درام اجتماعی

7- استیون سوندهیم (Stephen Sondheim)

آثار مهم:

“شرطی برای عشق” (Company) – موزیکال

“سویینی تاد: قصاب خیابانی خیابان فلیت” (Sweeney Todd: The Demon Barber of Fleet Street) – موزیکال

8- آگوست ویلسون (August Wilson)

آثار مهم:

“فنس‌ها” (Fences) – درام

“جوایز شکسپیر” (The Piano Lesson) – درام

9- دیوید ممت (David Mamet)

آثار مهم:

“گلابی‌های تلخ” (American Buffalo) – درام

“گفتگو با گربه‌ها” (Glengarry Glen Ross) – درام

10-  یوجین او نیل (Eugene O’Neill)

آثار مهم:

“در تاریکی می‌خوابم” (Long Day’s Journey into Night) – درام

“عاشقانه‌های بیدارکننده” (The Iceman Cometh) – درام

این نویسندگان و آثار آن‌ها تأثیر عمیقی بر تاریخ تئاتر و ادبیات داشته‌اند و هر کدام با سبک و رویکرد خاص خود، به غنای فرهنگ نمایشی کمک کرده‌اند.